Tytuł oryginalny: L’Esprit des morts veilleen.
en. The spirit of the dead watches
Powstał: 1892,
Wymiary: 73 x 92 cm,
Znajduje się: Albright-Knox Art Gallery, Buffalo, NY, US
Gdy 1881 roku Gauguin opuścił Francję, wyspa Tahiti wydawała mu się pierwotnym rajem. Szybko jednak zauważył, że tak nie jest. Na zmagającej się z skutkami kolonializmu i nowoczesności wyspie, zwyczaje i kultura zmierzały w kierunku wymarcia. W swojej sztuce próbował wyobrazić sobie „utracony raj”.
„Spirit of the Dead Watching” (Manaò Tupapaú) – jest obrazem, który powstał podczas pierwszej wizyty artysty na wyspie i najbardziej znanym z tego okresu. Dzieło przedstawia młodą kochankę Gauguina nawiedzoną przez polinezyjskiego ducha zmarłych Tupapaú.
Obraz odnosi się do Olimpii (1863) Édouard Maneta. Olimpia Maneta reprezentowała współczesne wcielenie Wenus, Gauguin chciał zaprezentować swoją wersję Wenus z Tahiti. Alfred Jarry nazwał postać z obrazu Gauguina „brązową Olimpią”.
