Corinth Lovis (Louis)
Corinth urodził się w 1858 w Tapiau, zmarł w 1925 w Zandvoort, malarz niemiecki. Studiował w akademiach w Królewcu w latach 1876-80, a także w Monachium, Antwerpii, Academie Julian w Paryżu (1884-87). Od 1900 roku przebywa w Berlinie. Na jego twórczość oddziałało malarstwo flamandzkie i dzieła J.F Milleta. Malował portrety, obrazy o tematyce religijnej i mitologicznej, pejzaże i martwe natury. Początkowo w kolorycie i formie zbliżone do impresjonizmu, a później, podczas ciężkiej choroby, pełne ekspresji, kontrastowych barw.
Gogh Vincent Van
Gogh urodzony w 1853 w Groot-Zundert, zmarł 1890 w Auvers-sur-Oise, malarz holenderski. Początkowo pracował jako sprzedawca w antykwariatach Goupila w Hadze, Londynie i Paryżu. W latach 1878-79 był kaznodzieją w górniczym zagłębiu w Borinage w Belgii. W latach 1880-85 przebywał w Brukseli, w Hadze, gdzie uczył się u A. Mauvea i Nuenen; tworzył wówczas realistyczne rysunki i obrazy o ciemnym kolorycie z życia chłopów brabanckich, martwe natury i pejzaże.
W 1886 przybył do Paryża na zaproszenie brata Theo, którego prawdziwa przyjaźń i pomoc finansowa umożliwiła mu egzystencję i pracę twórczą. Tu zetknął się z wieloma wybitnymi artystami jak Pissarro, Degas, Toulouse-Lautrec, Signac, Seurat, Gauguin, »którzy oddziałali na jego twórczość« (pejzaże i portrety o rozjaśnionym kolorycie i pointylistycznej fakturze). W 1888 wyjechał do Arles, gdzie skrystalizował jego styl oparty na doświadczeniach impresjonistycznych, lecz nowatorski w swojej dynamicznej ekspresji wyrażonej przez intensywny »sugestywny« koloryt, bogatą fakturę i swoistą deformację rysunku; stworzył wówczas liczne pejzaże, portrety, kwiaty – nadając często tematom obrazów wymowę symboliczną. Pogłębiająca się choroba psychiczna, doprowadziła do umieszczenia go w szpitalu w Arles, a następnie w zakładzie w Saint-Rémy, gdzie namalował m.in. nowe wersje obrazów Milleta, Delacroix, Dorégo i innych. Ostatnie miesiące życia spędził w Auvers u dr Gacheta i tam popełnił samobójstwo. Twórczość van Gogha wywarła silny wpływ na wielu malarzy XX wieku, a zwłaszcza na fowistów i ekspresjonistów
Zobacz też Van Gogh – życiorys
Gierymski Aleksander
Gierymski urodził się w 1850 w Warszawie, zmarł w 1901 w Rzymie, malarz polski. W 1867 studiował u Rafała Hadziewicza w Klasie Rysunkowej w Warszawie, a następnie 1868-72 w akademii monachijskiej. Od końca 1873 (z przerwą w 1875 na powrót do kraju) do 1880 przebywał w Rzymie. Tam m.in. pod wpływem renesansowego malarstwa włoskiego, zwłaszcza weneckiego, zwrócił się ku studiom nad światłem i kolorem zbliżając się w swych eksperymentach do problemów impresjonizmu (W altanie). Lata 1880 – 88 spędził w Warszawie malując pejzaże i kompozycje o tematyce rodzajowej (Piaskarze, Święto Trąbek), w których łączył realistyczną obserwację ludzi i natury z poszukiwaniami czysto malarskimi.
Potem przebywał m.in. w Krakowie, Monachium, Paryżu, Wenecji i Rzymie. Tworzył obrazy będące nową próbą ujęcia polskiej tematyki ludowej w kolorystyce malarstwa plenerowego. Później całkowicie porzucił tematykę figuralną i malował głównie liczne widoki miejskie i wnętrza architektoniczne przedstawione w różnych oświetleniach i porach dnia, odznaczające się czystymi, lśniącymi zestawieniami barwnymi. Hołdem dla nie docenianej w Polsce za życia artysty twórczości była jego pośmiertna wystawa w 1902.
Guillaumin Jean-Baptiste-Armand
Guillaumin urodził się w 1841 w Paryżu, zmarł w 1927 tamże, malarz francuski. W 1857 przybył do Paryża, gdzie m.in. uczył się u rzeźbiarza L. D. Caillouetté’a. Od początku istnienia grupy zaprzyjaźniony z impresjonistami (zwłaszcza z C. Pissarro), uczestniczył w ich wystawie w 1874. Malował pejzaże, początkowo głównie paryskie, później zwłaszcza z okolic Crozant. Stosował intensywne zestawienia barwne, posługiwał się techniką olejną i pastelową, pod koniec życia zbliżył się do fowizmu.
Jongkind Johan Barthold
Jongkind Johan Barthold, malarz holenderski. Urodził się w Latrop w 1819 roku, a zmarł w Grenoble w 1891. Od
1846 przebywał głównie we Francji, studiował początkowo u E. Isabey’a. W 1862 spotkał się z Boudinem. W 1863 wystawiał na Salonie Odrzuconych w Paryżu. Malował pejzaże, w których odtwarzał zwłaszcza zmienność oświetlenia, atmosfery i wody. Posługiwał się głównie akwarelą (widoki z natury) i techniką olejną, pozostawił liczne rysunki. Wycieńczony alkoholizmem i chorobą umysłową zmarł w skrajnej nędzy. Uważany za prekursora impresjonizmu, wywarł duży wpływ na C. Moneta.
Liebermann Max
Lieberman, malarz niemiecki. Urodził się w 1847 w Berlinie, zmarł 1935 tamże. Studiował w Berlinie i Weimarze. W 1873-78 przebywał w Paryżu, gdzie zetknął się m.in. z J. F. Milletem, który oddziałał znacznie na jego twórczość. Po powrocie do Niemiec malował sceny rodzajowe, najpierw realistyczne, a później również pejzaże, rozjaśniając paletę i operując swobodnie techniką impresjonistyczną. Był współzałożycielem Secesji Berlińskiej.
CDN
